[OS] สิ่งที่ชอบที่สุด (ผิงเสีย)

[OS] สิ่งที่ชอบที่สุด (ผิงเสีย)





By Fenrir















ผมชอบดวงตาคู่นั้น


...ดวงตาที่บางครั้งอาจได้ทันเห็นประกายเล็กๆวาบแล้วกลืนหายไปเมื่อผมเรียก





ผมชอบจมูกของเขา


...ปลายจมูกของเราซุกซนชนกันเหมือนหยอกล้อ ซุกไซ้ พ่นลมหายใจเข้าออกรดบนต้นคอ ลากเหนือผิวไล่ต่ำลงมา...เขาทำให้ผมรู้สึกเหมือนกำลังจะตายเพราะความร้อนที่ กระจายไปทุกส่วน





ผมชอบริมฝีปากราบเรียบนั้น


...ที่กลับยักยิ้มน้อยๆยามผมลูบใบหน้า ปลายนิ้วเกลี่ยเส้นผมชื้นเหงื่อออกไป เพื่อที่ผมกับเขาจะได้แลกเปลี่ยนความหวานกันเนิ่นนาน จนกว่าผมจะเป็นฝ่ายผละออกเมื่อใกล้ขาดใจตาย





ผมชอบไหล่ของเขา


...ทั้งตึงแน่นและแข็งแกร่งเหมือนใยกล้ามเนื้อนับล้านประสานกันในจุดเดียว ผมเอนใบหน้าลงซบ สูดกลิ่นสมุนไพรเจือจางคละเหงื่อจากต้นคอ ให้ฤทธิ์ประหลาดเหมือนเครื่องหอมโบราณ อุ่นใจคล้ายได้รับการปกป้องไม่ว่ายามปกติหรือลงดิน





ผมชอบรอยสักของเขา


...กิเลนตั้งท่าทะยานโลดแล่นที่ปรากฏบนไหล่จรดแผ่นอกดูปราณีตและสง่างามยาก จะละสายตา หากแนบหูผมจะได้ยินเสียงสัญญาณแห่งชีวิตที่เต้นแรงแข่งกับเสียงของผมเอง ในอ้อมกอดนี้คือกิเลนที่มีอยู่จริงไม่ได้เป็นเพียงตำนาน ทั้งที่ชอบมันมากขนาดนั้นแต่เขากลับไม่ปล่อยโอกาสผมได้สำรวจมันนานนัก





ผมชอบมือคู่นั้น


...ไม่ว่าข้างที่มีนิ้วเรียวยาวพิเศษและอีกข้างที่แสนสามัญ มันเข้ามากอบกุมสอดประสานมือของผมแนบแน่นราวเป็นเนื้อเดียว ตรึงแน่นกับที่เหมือนตอกตะปูไม่ให้ขยับหายหากไม่แรงพอทำให้ผมเจ็บ พอผมเผลอก็เที่ยวลากไล่สำรวจทุกซอกทุกมุมซะไม่เหลือเร้น เรียนรู้และจดจำได้แม่นยำราวกับร่างกายนี้เป็นแผนที่สุสานยิ่งกว่าตัวเจ้า ของเอง





ผมชอบ............


อ่า เรื่องบางเรื่องผมคิดว่าไม่ขอพูดจะดีกว่า ผมคงตอบได้แค่ว่าอุณหภูมิและกำลังของเขาไม่ใช่เรื่องโกหก แทบไม่น่าเชื่อว่าแมวเฉยชาข้างหน้าต่างตัวหนึ่งจะกลายร่างเป็นพยัคฆ์ได้ใน หนึ่งอึดใจ เยื้องย่างไล่ต้อน กระทั่งสติที่เลือนรางของผมพร้อมจะหลุดลอยหายไปแล้วโดนเขากระชากกลับคืนมา ใหม่ได้ตลอดเวลา อาการวนเวียนชวนสับสนคล้ายกึ่งหลับกึ่งตื่นนี้อาจเกิดกับผมฝ่ายเดียวก็ได้ ช่างไม่ยุติธรรมเลย แต่เวลานั้นใครจะสน ผมเห็นเพียงพายุพัดกระหน่ำเกรี้ยวกราด กัดกินตะกละตะกรามจนทั้งเนื้อทั้งตัวไม่เหลือเรี่ยวแรง





ผมชอบทุกอย่างในตัวจางฉี่หลิง


ทุกอย่างที่เป็นเขา





เขาปากหนัก อมพะนำ บ่อยครั้งที่ผมหงุดหงิดกับการทำตัวมีความลับเยอะแบบนี้ แต่ขาดจุดนี้ไปก็ไม่ใช่เขาที่พวกเรารู้จัก และทุกอย่างก็คงแตกต่างไปจากนี้มากมาย



ถ้าเขาไม่ทำเมินเหมือนผมเป็นอากาศธาตุในตอนแรก ผมคงไม่ตามตื้อดื้อด้านมาจนถึงวันนี้



ถ้าเขาไม่ได้เที่ยวผลุบๆโผล่ๆ ทำตัวเหมือนคนธรรมดามากกว่านี้ ผมคงไม่เผลอมองหาเขาจนกลายเป็นนิสัย โล่งใจแม้เห็นแค่เงาหรือตัวเขาที่ยืนเงียบอยู่ไม่ไกล



ถ้าเขาไม่เก็บงำทุกอย่างเงียบไว้กับตัว ผมคงไม่ได้สนใจ ซักไซ้อยากรู้เรื่องราวต่างๆในตัวเขามากอย่างที่ทำอยู่



ถ้าเขาไม่ได้เข้ามาช่วยผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ได้เสี่ยงอันตรายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดหลายหน ผมคงไม่ได้มองเห็นเขาเป็นมนุษย์เหมือนอย่างที่ตัวผมเป็น มนุษย์ที่มีวันเพลี่ยงพล้ำ มีวันอ่อนแอ มีหัวใจและความห่วงใยที่แทบไม่แสดงออกทางหน้าตา



ถ้าเขาไม่มาลาผมในตอนนั้น ผมคงไม่ได้ออกเดินทางตามเขาไปถึงฉางไป๋ซาน ไม่ได้รับรู้ว่าเขาทำอะไรไปเพื่อผม


และคงไม่ได้ทันฉุกใจคิด ว่าตัวเองกำลังจะสูญเสียใครคนหนึ่งที่สำคัญไปอีกนานแสนนาน





ไม่ว่าจะยอมรับหรือไม่ ทุกอย่างที่ผมชอบและไม่ชอบ สุดท้ายล้วนล้วนประกอบกันเป็นเขา คนสำคัญของผมที่ครั้งหนึ่งเอ่ยว่าผมเป็นสิ่งเชื่อมโยงเพียงหนึ่งเดียว ระหว่างเขากับโลก


หากจะมีข้อเสียบางอย่างที่เกินแก้ผมก็ถือว่าด้วยธรรมชาติของมนุษย์แล้ว ตัวผมเองย่อมมีไม่ต่างกันหรืออาจมากกว่า ท้ายที่สุดแล้วกาลเวลาได้พิสูจน์ว่าผมยังคงชอบเขาที่สุดอยู่ดีแม้จะรู้อยู่ แก่ใจว่าเขาเป็นอย่างไร


ฉะนั้นผมจะไม่ขอให้เขาเปลี่ยนแปลงอะไรเพื่อผม เพราะทั้งหมดนั่นคือเขา เขาเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่เทียนเจินอู๋เสียและเถ้าแก่สามชอบที่สุด





และถ้าไม่ใช่นายเรือพ่วงเมินโหยวผิงน่าเบื่อคนนี้





ผมก็ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะฝากหัวใจไว้กับใครได้อีกแล้ว











---------------------------------




Talk




คราวนี้มาสั่นๆรับลมร้อนและอาการขาดกาวเคลือบน้ำตาล เราต้องการกาว!! กาวหายไปไหนหมดดดด!!!!!

เราเห็นคุณเบียร์แปลซาไห่ตอน2ลงบอร์ดเต้ามู่แล้ว เกิดอาการอยากแซะต้นแขนเสี่ยวเกอขึ้นมา ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

Fetishกล้ามเนื้อลีนๆแต่แข็งแกร่งเกินจะมองออกด้วยดวงตาแต่ต้องเรียนรู้ด้วยการสัมผัสโดยตรงนี่มันดีจริงๆนะ!!! อิจฉาาาาาาาาาา!!!!!